Honger in de wereld is een grote menselijke, sociale en economische uitdaging die de wereld moet oplossen. Volgens het laatste FAO-rapport lijden 821,6 miljoen mensen in de wereld honger.
De strijd tegen honger lijkt stil te liggen. Wat kan de economie doen in het licht van dit drama? Economie, als een sociale wetenschap, is gericht op het correct beheren van beperkte middelen om te reageren op menselijke behoeften. Voedsel is dus een basisbehoefte, waarvan het voortbestaan van de mens afhangt. De realiteit is echter heel anders en er is 11% van de bevolking die honger lijdt. Het economische element is de sleutel als het gaat om het verklaren van deze harde realiteit.
De relatie tussen de economie en honger in de wereld
De effecten van de grote recessie van 2008 zijn in de hele wereldeconomie gevoeld. De uitweg uit de crisis heeft tijd gekost, de economische groei is in veel landen traag en gematigd geweest, waardoor de strijd tegen armoede en bijgevolg tegen honger niet in het gewenste tempo is verlopen.
Het is meer dan duidelijk dat wanneer een land door een recessie gaat, het welzijn van zijn inwoners verslechtert en de bevolking armer wordt. Kijk maar eens naar de gegevens. Zo kregen ze in 65 landen waar de ondervoeding is toegenomen, te maken met een terugval van hun economische groei of zelfs een recessie.
Aan de andere kant moet ook worden opgemerkt dat het probleem van ondervoeding bijzonder hard raakt in die landen met een economie die gebaseerd is op de handel in landbouw- en veeteeltproducten. Zo hebben in totaal 52 landen te lijden gehad van toegenomen ondervoeding als gevolg van sterke schommelingen in de prijzen van producten uit de primaire sector. Zo leidt de haperende handel in primaire producten tot stijgingen van de werkloosheidscijfers van deze landen, dalen de lonen en als gevolg daarvan wordt de bevolking armer.
Niet alleen prijsschommelingen kunnen voor minder ontwikkelde landen ernstige problemen opleveren. We hebben het dus over landen waarvan de economie en het levensonderhoud afhankelijk zijn van de gewassen. Daarom kunnen weersomstandigheden zoals droogte en overstromingen fataal zijn voor de bevolking. In die zin heeft honger vooral de overhand gehad op het Afrikaanse continent, waar 20% van de mensen die honger lijden wordt aangetroffen.
Afrika heeft ongetwijfeld de sterkste voedselcrises doorstaan. Dit alles wordt verklaard door de manier waarop de klimaatverandering hen heeft beïnvloed en te maken heeft gehad met aanzienlijke droogtes die hun gewassen zwaar belasten. Ook moeten we de oorlogen en het geweld die het Afrikaanse continent teisteren niet opzij zetten. En ten derde heeft de vertraging van de wereldeconomie in een geglobaliseerde wereld uiteindelijk negatieve gevolgen voor Afrika.
Ondervoeding is echter niet uniek voor Afrika. De honger is ook toegenomen in gebieden als Azië (11,3%) en in Latijns-Amerika en het Caribisch gebied (6,5%).
Wat kan eraan gedaan worden?
Het is duidelijk wat de oorzaken van het probleem zijn. Wat zijn daarom de oplossingen voor honger in de wereld?
- Landen waarvan de bevolking aan ondervoeding lijdt, hebben bij uitstek een agrarische economie en vertonen een lage graad van technologische ontwikkeling. Daarom moeten hun economieën en boerderijen efficiënter worden gemaakt. Het is noodzakelijk om haar burgers op te leiden en hen te voorzien van de nodige technologie zodat ze zichzelf kunnen voorzien. In die zin zal het nodig zijn om grote hervormingen in het veld door te voeren, met een beter waterbeheer en de introductie van meststoffen in gewassen.
- In veel van de minst ontwikkelde landen is de toegang tot de landbouwwereld vaak verboden voor vrouwen. Dus met de integratie van vrouwen in werk en landbouw zal het gezinsinkomen stijgen, evenals de landbouwproductie van het land als geheel.
- Een fundamenteel concept in de strijd tegen armoede en ook tegen honger is dat van eerlijke handel. Daarom zorgt de aankoop van fairtradeproducten ervoor dat de bevolking van minder ontwikkelde landen een eerlijke vergoeding krijgt voor hun producten, terwijl deze producten op een milieuvriendelijke manier en onder fatsoenlijke arbeidsomstandigheden zijn geproduceerd.
- Een strijd voor het wegnemen van belemmeringen voor de internationale handel. Met de verlaging of afschaffing van tarieven zal een impuls worden gegeven aan de internationale handel en ook aan de economieën van de minst ontwikkelde landen.
- De mogelijkheid om bij te dragen met donaties of door vrijwilligerswerk staat altijd open. Het is niet de oplossing voor de wortel van het probleem, maar op korte termijn helpt het de meest directe gevolgen van honger in te dammen.
- Inzet voor de strijd tegen klimaatverandering en vastberaden inzet voor duurzame ontwikkeling zullen van fundamenteel belang zijn. Zoals we hebben gezien, treffen droogtes en overstromingen de armste landen het hardst. Zo wordt, door te werken aan duurzame ontwikkeling, de ontwikkeling van plattelandsgebieden versterkt en migratie voorkomen.